Δεν υπάρχουν προβλήματα. Υπάρχουν μόνο λύσεις.

Προβλήματα μικρά και μεγάλα. Προβλήματα καθημερινά, προβλήματα που διαρκούν μέρες, εβδομάδες, μήνες, χρόνια. Προβλήματα σημαντικά και ασήμαντα. Κάποια για κάποιους είναι πιο σημαντικά και για άλλους όχι. Ο περισσότερος κόσμος στην ερώτηση: «Πώς είσαι;» απαντάει συνήθως: «Καλά μωρέ, εδώ προβλήματα». Τι είναι αυτό που σε κάνει να απαντάς με αυτό τον τρόπο; Τι είναι πρόβλημα για σένα; Το σωστό πρόβλημα κάποιος γνωστός μου λέει ότι είναι μόνο το πρόβλημα υγείας. Άμα έχεις την υγεία σου όλα τα άλλα λύνονται και όντως άμα το σκεφτείς καλά όλα λύνονται, ακόμα και το πρόβλημα υγείας φτάνει να το προσπαθήσεις και να το παλέψεις. Κάποιοι σκέφτονται ότι δεν αντέχουν άλλο και πέφτουν με ένα πρόβλημα στα πατώματα. Ένας ψυχολόγος είπε κάποτε, αμάν κρατάς ένα ποτήρι μισό γεμάτο, ή μισό άδειο δεν έχει σημασία. Στην αρχή θα σου φανεί αρκετά ελαφρύ. Αν μείνεις όμως το κρατάς για μια ώρα θα αρχίσει το χέρι να κουράζεται στις δύο ώρες θα αρχίσει να πονάει έπειτα στις τρεις ώρες θα μουδιάζει και πάει λέγοντας. Το ίδιο συμβαίνει και με τα προβλήματα. Όσο τα έχεις στο μυαλό σου τόσο φουσκώνουν και γίνονται μεγάλα και μεγαλύτερα. Δεν σε άδικο όμως που το κάνεις αυτό, το κάνω και εγώ το κάνουμε όλοι. Στα προβλήματα των άλλων όλοι είμαστε αυτοί που θα τα θεωρήσουμε ασήμαντα και θα προσπαθήσουμε να τα προσπεράσουμε γρήγορα. Γιατί όμως δεν μπορούμε να το κάνουμε το ίδιο και στα δικά μας. Τι είναι αυτό που μας κάνει τόσο εγωιστές, εγωκεντρικούς και άλλα τόσα επίθετα με το εγώ μπροστά. Η αλήθεια είναι ότι κάποιες φορές θυμώνω όταν ακούω για προβλήματα, έξω η μέρα μπορεί να είναι υπέροχη , ή μία ήρεμη και χαλαρή βραδιά, καθάρισε το μυαλό σου πήγαινε έξω απόλαυσε την ζωή σου. Όλα λύνονται, από μόνα τους όχι, αλλά με το να τα σκέφτεσαι ξανά και ξανά δεν μπορούν να λυθούν πάλι. Και όπως είπε ο Γάλλος συγγραφέας Αντρέ Ζιντ, «Δεν υπάρχουν προβλήματα. Υπάρχουν μόνο λύσεις. Το ανθρώπινο πνεύμα επινοεί στη συνέχεια τα προβλήματα.»

Ζούμε μόνο μια φορά, και η πραγματική ζωή ξεκινά όταν το αντιληφθείς αυτό. Γιατί να σπαταλάμε τον πολύτιμο μας χρόνο σε αρνητικά συναισθήματα. Και αυτό είναι το βασικό μας πρόβλημα ότι δεν ζούμε την ζωή μας. Ζούμε τα προβλήματα μας. Σκληρό, το δέχομαι, αλλά δέξου και εσύ πόσο αληθινό είναι.
Καταλήγεις ξένος με τους φίλους σου γιατί δεν σε καταλαβαίνουν όπως λες, η δεν τους καταλαβαίνεις εσύ. Χάνεις κόσμο που σε νοιάζεται και νοιάζεσαι από την ζωή σου για αυτό τον γελοίο λόγο. Χάνεις σημαντικές στιγμές από ανθρώπους που αγαπάς γιατί έβαλες πάνω από όλα τον εγωισμό σου. Αυτό το κάνουμε όλοι μας, και δυστυχώς είναι η ωμή πραγματικότητα. Ζεις σε ένα πλαστό κόσμο με θλίψη μοναξιά και προβλήματα. Για να μην ρίξεις τον εαυτό σου σε τρίτους. Αμάν δεν το αλλάξεις αυτό, θα παραμείνεις μόνος σου. Και αυτό θα είναι ακόμα ένα πρόβλημα. Στο χέρι σου είναι να αλλάξεις την πραγματικότητα σου, μπορείς να την αλλάξεις; Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να το πιστέψεις.

Δουλειά ή δουλεία

Πως είναι να δουλεύεις σε κόσμο; και δεν μιλάω σε μια τράπεζα ή σε ένα γραφείο εξυπηρέτησης του πελάτη. Μιλάω για έναν σερβιτόρο ή έναν Μπαριστα, γενικά σε δουλειές  που έχουν να κάνουν με επαγγέλματα όπως εστιατόρια, μπαράκια, καφετέριες κ.ο.κ.

Παρατηρούμε ότι σε τέτοια επαγγέλματα κατά μέσο όρο τα άτομα που δουλεύουν έχουν να κάνουν με ηλικίες 20 με 25, και κυρίως κατά την φοιτητική περίοδο της ζωής τους. Σε αυτό το επάγγελμα εργάζομαι και εγώ, παράλληλα με τις σπουδές μου.

Αν και αγαπάω πολύ την δουλειά μου και μου αρέσει να δουλεύω με τον κόσμο, ομολογώ ότι τις περισσότερες φορές είναι πολύ ψυχοφθορο. Δυστυχώς ο περισσότερος κόσμος μας αντιμετωπίζει με άσχημο τρόπο. Και γενικά έχω προσέξει πως δεν υπάρχει σεβασμός προς το πρόσωπο του σερβιτόρου. Για ποιο λόγο γίνεται αυτό, δεν γνωρίζω. Πιστεύω αυτό συμβαίνει επειδή μπερδεύεται λίγο η λέξη σερβιτόρος με την λέξη δούλος.

Υπάρχουν πολλά άρθρα φτιαγμένα για το πως να εισαι σωστός στην δουλειά αυτή, πως να είσαι ευγενικός με τους πελάτες και το κορυφαίο όλων, η βίβλος των σερβιτόρων. Ναι, καλά διαβάσετε. Που εν συντομία όλα λένε να μην απαντήσεις πότε άσχημα στον πελάτη, όπως και να σου μιλήσει, έχει πάντα δίκαιο. Ήθελα να ήξερα ποιος είπε πως ο πελάτης έχει πάντα δίκαιο. Πάντως, αυτός που το είπε δεν πρέπει να δούλεψε πότε με κόσμο, και όχι! αν ρωτήσεις έναν σερβιτόρο θα σου πει ακριβώς το αντίθετο.

Και όπως έχω προαναφέρει, δουλεύω και εγώ σε αυτό το επάγγελμα. Και για να μην το ισοπεδώσω τελείως, υπάρχουν και άτομα που έχουν τρόπους. Και δυστυχώς αυτοί οι άνθρωποι είναι μετρημένοι. Κάποιοι, δεν λένε να καταλάβουν την σειρά προτεραιότητας, όποιος και να είσαι θα πρέπει να κάτσεις στην σειρά σου και θα πάρεις το ρόφημα που θες να πιείς στην ώρα του. Αν βιαζόσουν να ερχόσουν νωρίτερα.

Επίσης, οι καφέδες έχουν συγκεκριμένες προδιαγραφές. Το μόνο που μπορώ να κάνω για σένα είναι να τον φτιάξω στις γεύσεις που σου αρέσουν. Και αυτό μόνο στο θέμα ποσότητας καφέ και ζάχαρης, και μερικές φόρες και στο γάλα. Μην τα βάζεις μαζί μου, όταν σου λέω ότι δεν μπορώ να στο φτιάξω.

Έχεις υποχρέωση όταν μπαίνεις σε ένα μαγαζί να γνωρίζεις τι ώρα περίπου κλείνει. Όταν βλέπεις να αρχίζει να καθαρίζετε και να μαζεύτε το μαγαζί, μην ρωτάς αν θέλουμε να φύγετε για να κλείσουμε. Δεν θα ακούσεις πότε την απάντηση «ναι». Όπως και εσύ στην δουλεία σου θες να σχολάς στην ώρα σου, μάντεψε θέλουμε και εμείς.

Τέλος, μην απαιτείς ευγένεια αν δεν είσαι πρόθυμος να ανταποδώσεις.